Sprekers

Vijf sprekers over onze activiteiten

Ter gelegenheid van de inhuldiging van de eigen locatie, Italiëlei 171, 2000 Antwerpen, mochten we toelichting en lof over onze activiteiten aanhoren van vijf mensen die, elk op hun manier, sterk betrokken zijn bij onze organisatie en diverse deelprojecten. Hieronder geven we veelzeggende passages weer uit deze bemoedigende, inspirerende en dankbare toespraken.

De sprekers en hun thema’s:

Marie-Jeanne Sente, directeur-coördinator van Tabora vzw en Athena – Open Leercentrum en een van de oprichters van Erdena vzw:

“Terugblik, dank en vooruitblik”

(welkomstwoord en ook slotwoord)

Johan Deville, lid van de algemene vergadering van Erdena vzw en bij Xios Hogeschool Hasselt verantwoordelijk voor International Relations:

“Maatschappelijk werk, in dienst van zorg én opleiding”

Nahimi Lanjri, volksvertegenwoordiger en lid van de gemeenteraad van Antwerpen: “Een diploma geeft kansen én opent deuren”

Ingrid De Coninck, ouder van een zorg-jongere: “Integratie van zorg én opleiding, een must!”

Jan Verheyen, vrijwilliger-lesgever Nederlands: “Taal en werk”

* * * * *

De toespraken (samengevat) onder het motto ‘Mensen waarderen, motiveren én kansen geven’:

MARIE-JEANNE SENTE bedankt enigszins geëmotioneerd maar uitdrukkelijk alle mensen die aan de wieg stonden van Tabora/Athena/den Atelier/Erdena dan wel nu de werking ondersteunen om “cursisten te helpen op de trein van het leven te stappen. Zij zijn de machinist, zij moeten rijden en sturen. Wij van onze kant willen wel duwen om hen meer daadkracht te geven.”

Ten aanzien van de politieke wereld, afgevaardigden van besturen en de Koning Boudewijnstichting richt zij een gedreven oproep om “onze boodschap” door te geven en er plaats voor te maken.

Armoede, financieel of sociaal, kan en mag niet aangroeien. Opleiding is het beste middel om er structureel wat aan te doen! Aanvaard een ‘meter- of peterschap’ van een van onze deelprojecten. Dit is concreet werken om (i) de ‘armoede’ (op verschillende niveaus) te verminderen en (ii) mensen warmte te geven, liefde te geven, dat de basis vormt van ieders bestaan.

Wij rekenen op jullie allemaal! Samen in eenzelfde engagement gaan we ervoor!”
De groei in ieder van ons is volgens M.-J. Sente niet vast te leggen in cijfers en diploma’s; die zit vanbinnen en geeft uitstraling naar iedereen rondom ons.

Voor de toekomst staan er, vanuit de doelstelling van Tabora vzw en Erdena vzw, nog meer plannen op stapel voor jongeren zowel als volwassenen: zieke jongeren, door het verleden getekende niet-begeleide minderjarige vreemdelingen; andere nieuwkomers die speciale zorg/psychologische begeleiding behoeven; kandidaten voor knelpuntberoepen zoals kinder- en bejaardenzorg; ouders met een taalachterstand; jongeren die er niet in slagen in de reguliere school het diploma Hoger Secundair Onderwijs (HSO) te behalen …

Directeur Sente laat niet na een toetsing aan het bedrijfsleven te maken, want “meten is weten”:

  • Jaarlijks hebben we meer dan 1.500 cursisten die hier voor korte of lange tijd komen.
  • Tijdens de zomervakantie volgden meer dan 250 personen (jongeren en ouderen) een cursus Nederlands op verschillende niveaus.
  • Op jaarbasis komen hier mensen van meer dan 50 verschillende nationaliteiten.
  • In december 2011 behaalden ‘we’ voor de Examencommissie (d.i. de Middenjury) 9 diploma’s HSO = een slaagpercentage van 75,80%.
  • Momenteel zijn er 99 inschrijvingen voor de volgende zittijd.
JOHAN DEVILLE roemt de openhartigheid en het voorbeeldkarakter van de Athena-medewerk(st)ers – en werpt licht op de bestaansreden van een organisatie als deze.

Johan Deville ziet maatschappelijk werk in dienst van zorg en opleiding. De taak van een maatschappelijk assistent (M.A.) is mensen aan hun rechten helpen en tot hun recht helpen komen. Deze definitie wordt er bij aspirant-M.A.’s vanaf het eerste opleidingsjaar in gehamerd. Wat heeft dit te maken met een opleidingscentrum als Athena?

Ieder kind, iedere jongere, heeft recht op onderwijs. Het is een plicht van de maatschappij om dit onderwijs aan deze jonge mensen te verstrekken. Maar jongeren kunnen in problematische situaties terechtkomen. De oorzaken zijn divers: migratie als gevolg van een oorlogssituatie, familiale/sociaaleconomische problemen, een ‘slechte’ omgeving, de wil om te vroeg op eigen benen te willen staan …

Het gevolg: nog grotere problemen, geen werk, geen toekomst …

Vroeg of laat komen zulke jongeren tot het besef dat er iets aan hun situatie moet veranderen, ze gaan op zoek naar een oplossing. Die wordt hun geboden door een centrum als Athena. Hier worden mogelijkheden gecreëerd tot het behalen van onder andere een diploma Hoger Secundair Onderwijs. Met andere woorden: de jongeren worden hier aan hun rechten geholpen.

Zulke jongeren moeten ook tot hun recht kunnen komen; ze moeten over mogelijkheden kunnen beschikken om de eigen talenten te tonen. De verschillende door Athena georganiseerde activiteiten bieden deze mogelijkheden.

Om een cliënt aan zijn rechten te helpen en tot zijn recht te helpen komen is een luisterend oor nodig. Om deze doelstellingen te bereiken is ook de nodige openheid nodig.

Studenten-Maatschappelijk Assistent van Xios Hogeschool Limburg die bij Athena stage liepen, bevestigen telkens wat ik herhaaldelijk zelf heb vastgesteld: steeds nemen de Athena-medewerkers de tijd voor hun ‘cliënten’, in een openhartige sfeer. En even belangrijk: deze studenten beëindigden ook telkens hun eigen studies met goede resultaten – dankzij het goede voorbeeld, de juiste werkwijze die hun door Athena getoond werd.

Jan Deville sluit zijn toespraak af met de volgende lovende aanmoediging: “Athena, doe zo verder, blijf jonge mensen uit de ganse wereld mogelijkheden bieden, ze hebben u nodig!”

NAHIMI LANJRI legt de nadruk op het belang van een diploma Hoger Secundair Onderwijs en zet – de opgefriste muren van de nieuwe locatie zijn net droog – enkele pluspunten van de aanpak van Athena – Open Leercentrum in de verf.

Een diploma is geen garantie op succes, maar het geeft kansen en opent deuren. Wie geen diploma heeft, blijft vaak langer in de werkloosheid. In Antwerpen heeft momenteel 20% van de schoolverlaters geen diploma Hoger Secundair Onderwijs! Het spreekt voor zich dat deze jongeren een alternatief moet worden aangeboden.

Maatschappelijk is het immers belangrijk dat deze jongeren een deftige tweede kans krijgen op scholing – op een andere manier. Ongeacht hun achtergrond, deze jongeren zijn veelal ‘schoolmoe’, maar dat wil niet zeggen dat ze niet bereid zijn om iets te leren. Dat ze de school vroegtijdig achter zich gelaten hebben, kan te maken hebben met verveling, het gebrek aan een uitdaging, een leerhandicap …

Athena – Open Leercentrum gaat niet ‘schools’ te werk maar hanteert een andere methodiek: elke jongere wordt begeleid door een coach die in hem of haar gelooft, om de eigen talenten naar boven te halen, om het beste van zichzelf te geven.

Bij Athena/Tabora is iedereen welkom: alle leeftijden, meisjes, jongens, vrouwen, mannen … en ook mensen die al een diploma hebben – om bij te leren, een vreemde taal, een informaticacursus, een op een job gerichte cursus enz.

Nog een ander pluspunt is het leren in twee richtingen: tussen generaties. Een voorbeeld: ouderen kunnen jongeren bepaalde theoretische kennis meegeven, terwijl jongeren de ouderen wegwijs kunnen maken in de sociale media.

Tot slot geeft mevrouw Lanjri de organisatie een grote pluim voor de consequente inzet en het afgelegde traject. De nieuwe, praktischer ingerichte locatie (nr. 171) kan de werking van de diverse deelprojecten alleen maar ten goede komen.

INGRID DE CONINCK (rechts op de foto), ouder van een zorg-jongere die een beroep doet op DeaDia (project voor mensen met een leerhandicap), ziet integratie van zorg en opleiding als een must.

Vooruitgang in de onderwijssituatie is één aspect. Vaardigheden zoals doorzettingsvermogen, inzet, samenwerken, zelfredzaamheid, zelfvertrouwen, integratie in de maatschappij, cultuur … zijn daar onlosmakelijk mee verbonden. Als men op al die gebieden (terug) successen kan en mag ervaren, dan groeit het gevoel van eigenwaarde en competentie, vergroot de motivatie, het geloof in de toekomst. Respect voor de mogelijkheden, eigenheid en draagkracht van de persoon en diens situatie zijn de sleutelwoorden in gans dit proces.

In een maatschappij waar er toch heel wat beleidsmaatregelen zijn voor mensen met speciale behoeften (buitengewoon onderwijs, geïntegreerd onderwijs, gelijke onderwijskansen …) ondervinden toch nog velen belemmeringen vanwege hun beperking. Ze leveren enorme inspanningen, maar komen nauwelijks vooruit, passen niet in het hokje dat voor hen bedacht is.

De gevolgen: overbelasting, studievertraging, een te laag opleidingsniveau dat aangeboden wordt … Demotivatie, geïsoleerdheid en depressiviteit loeren om de hoek. Velen verlaten het onderwijs zonder diploma, wat dan weer hun verdere toekomst en leven hypothekeert.

Dit hoeft nochtans niet te betekenen dat deze mensen niet op hun bestemming kunnen komen. DeaDia biedt mensen met een leerhandicapalternatieve sporen aan om hun doelstellingen toch te bereiken, hun dromen waar te maken, hun talenten te ontwikkelen en te gebruiken. Wat hier gebeurt, is samen een weg zoeken, een individueel parcours uitstippelen, wederzijdse verantwoordelijkheden opnemen om mensen ‘sterker’ te maken. En sterkere mensen staan stevig in het leven. Dat is toch waar het bij ‘integratie’ om gaat?

Passend onderwijs/een passend leven moet voor iedereen haalbaar en binnen handbereik zijn, want elk kind, elke jongere, elke volwassene met ‘speciale noden’ heeft ook ‘speciale talenten’.

Soms is er alleen maar tijd, ruimte, geloof en ondersteuning nodig om mensen te laten ontplooien tot hun best mogelijke ‘ik’.

JAN VERHEYEN, die als vrijwilliger Nederlandse les geeft, plaatst de werking van Athena en Tabora in een kosmopolitisch perspectief – met beeldende taal en verbeelding – in een cocktail van onder meer Nederlands, Frans en Engels. Enkele passages, die ook Jans motivatie uitdrukken:

Ik hou van de wereld. Maar helaas kan ik niet heel de wereld bezoeken. Daarom heb ik beslist dat de wereld mij zal bezoeken.

Dat lukt goed hier in Antwerpen, een bedrijvige, schitterende, mooie en kleurrijke wereldstad in zakformaat, door zijn haven, zijn kunst, zijn diamant, met meer dan 150 nationaliteiten. Hier in de Athena-school, een kosmopolitisch nest, lukt dat – voor mij – nog beter.

De wereld barst van de communicatie. En tegelijk heerst er onder de mensen soms een Babylonische spraakverwarring. Dat – die taalproblemen – proberen wij hier in Athena op te vangen door onder andere Nederlandse lessen aan te bieden aan … de hele wereld.

De kennis van de taal is een minimumvereiste om te integreren; uit beleefdheid, uit interesse, uit noodzaak, uit opportunisme … het maakt niet uit.

Tal van oude culturen, die aan de basis liggen van onze hedendaagse mondiale maatschappij, kennen een of meer verhalen met eenzelfde moraal als de Toren van Babel in het boek Genesis: over reusachtige torens en spraakverwarring. De precolumbiaanse volkeren, de Chinezen, Indiërs, Polynesiërs …

Door zulke spraakverwarring verspreiden mensen zich over de wereld, sommigen komen dan naar hier. En ze zijn welkom. Met of zonder papieren. Want je kunt je afvragen wat ‘illegaal’ in feite betekent. Natuurlijk zijn er wetten en voorschriften in alle landen. Maar de wereld is van iedereen. Of multicultureel samenleven mogelijk is, dat is een andere vraag. Maar samenleven met eerbied en respect voor eenieder moet zeker kunnen en is een verrijking voor alle mensen.

Mij geeft het alleszins, als vrijwilliger, een immense voldoening vrijwillig iets te kunnen teruggeven aan de maatschappij die mij zoveel kansen heeft geschonken.

Jan citeert ook typerend de woorden van Wannes Van De Velde, de betreurde Antwerpse zanger:

“Ze komen van ’t Oosten en van den Afrique

Om hier aan een job te geraken

’t Zijn just zo’n proleten lijk gij en lijk ik

Laat ons er geen vreemden van maken

En geeft ze geen schuld voor de werklozenschaal

Omdat ge het èt horen vertellen

Maar gaat er mee klappen, ge vindt wel een taal

Veur alleer een oordeel te vellen.”